Huangshan-Beijing-Shanxi

Κίνα 2012

“Η γνώση αμφισβητεί όσα οι άλλοι αγνοούν.
  Η φιλία αγνοεί όσα οι άλλοι αμφισβητούν”

Χου Σι
1891-1962

Άλλο ένα ταξίδι στη Κίνα για τον εκπαιδευτή του Α.Σ. Κεραμεικός  Δούκα  Δημήτρη και τον μαθητή του και εκπαιδευτή του Α.Σ. Βόρειος Αετός  Διβάνη Γιώργο έφτασε στο τέλος του μετά από τρεις γεμάτες εβδομάδες. Μαζί τους αυτή τη φορά ήταν και η βοηθός εκπαιδευτή του Α.Σ. Κεραμεικός, Τουμπακάρη Ιωάννα στο παρθενικό της ταξίδι στη Κίνα. Η ομάδα αναχώρησε στις 25 Οκτωβρίου με προορισμό το Πεκίνο.
Εκεί ξανασυναντήθηκαν με τον Master Νίου Σενγκ Σιάν για να συνεχίσουν την εκμάθηση και τη προπόνηση στα εσωτερικά στυλ Κουνγκ Φου - Τάι Τζι, Σινγκ Γι και Μπα Γκουά.
 
Huangshan – 5o Παγκόσμιο πρωτάθλημα παραδοσιακού Γουσού.
 
Μέχρι και την Πολιτιστική Επανάσταση, οι πολεμικές τέχνες στην Κίνα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με την Κινέζικη παράδοση. Μαζί με τη φιλοσοφία, τη μουσική, τη ζωγραφική και την ιατρική αποτελούσαν μία από τις πέντε βασικές τέχνες που έπρεπε να γνωρίζει ένας βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος,. Στην Νέα Κίνα όμως ο αλλαγές είναι συνεχείς, ραγδαίες και ουσιαστικές σε όλα τα επίπεδα.
Παράλληλα αλλάζει και το Κουνγκ Φου.
Ένα σημάδι αυτής της αλλαγής φάνηκε και στο 5ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που φέτος διεξήχθη στη πόλη Χουανγκ Σαν της επαρχίας Ανχούι.
Παρόλο που οι συμμετοχή ήταν, όπως κάθε φορά, αθρόα, με αποστολές από σχεδόν όλο το κόσμο, είχε κανείς την αίσθηση ότι φέτος τα διάφορα στυλ που παρακολουθούσε ήταν περιορισμένα και ότι συχνά σε κάποιες κατηγορίες επαναλαμβάνονταν ακριβώς οι ίδιες φόρμες.
Οι ρουτίνες ήταν μεν εντυπωσιακές, διανθισμένες με ακροβατικές δεξιότητες υψηλής ακρίβειας και ταχύτητας, όμως σπάνιες ήταν οι περιπτώσεις όπου μπορούσε κανείς να δει ουσιαστική μαχητική τέχνη μέσα από την απλότητα της κίνησης. Ειδικά στις μεγαλύτερες ηλικιακά κατηγορίες όπου τα προηγούμενα χρόνια έβλεπες ουσιαστικά 'παραδοσιακό' Κουνγκ Φου, με έμφαση στις τεχνικές, η διαφορά ήταν παραπάνω από εμφανής. Παρατηρούσε κανείς μία όλο και αυξανόμενη τάση κάτω από τον τίτλο 'παραδοσιακές' να περιλαμβάνονται φόρμες οι οποίες έλκουν την καταγωγή τους από τις παλαιότερες τυποποιημένες ρουτίνες που διδάσκονταν στα πανεπιστήμια φυσικής αγωγής. Οι ρουτίνες αυτές σχετίζονται με τα αντίστοιχα παραδοσιακά στυλ κυρίως στο επίπεδο της εξωτερικής μορφής των κινήσεων και ελάχιστα στο επίπεδο της ιδιαίτερης κινησιολογίας και της μαχητικής εφαρμογής.
Οι νέοι τρόποι διδασκαλίας και διάδοσης του Κουνγκ Φου – επηρεασμένοι και αυτοί από την μαζικότητα και την ομοιογενοποίηση της εποχής μας που εκφράζονται σε ακραίο βαθμό στη σύγχρονη Κίνα - έχουν σαν τελικό αποτέλεσμα να χάνεται η χαρακτηριστική πολυμορφία του Κουνγκ Φου.  Αλλά και η μετατροπή της τέχνης σε άθλημα και η προώθησή της κυρίως μέσα από αγώνες και πρωταθλήματα και η αναγκαιότητα που προκύπτει για τυποποιημένη και όσο το δυνατόν αδιάβλητη βαθμολόγηση έχει σαν αποτέλεσμα να προωθούνται και να επιβραβεύονται συγκεκριμένοι τρόποι παρουσίασης και εκτέλεσης.
Το 'νέο' ή 'μοντέρνο' Κουνγκ Φου μεταμορφώνεται σταθερά προς ένα τυποποιημένο άθλημα προς χάριν επίδειξης και συναγωνισμού, και σιγά - σιγά αποκόπτεται όλο και πιο πολύ από την μαχητική του φιλοσοφία αλλά και από τις ιδιαίτερες κοινωνικές σχέσεις μέσα από τις οποίες αναπτυσσόταν και διδασκόταν.

Οι συμμετοχές σε αγώνες και πρωταθλήματα είναι πάντα πολύτιμες ευκαιρίες να γνωρίσεις δασκάλους και συναθλητές, να δεις το επίπεδο του καθενός αλλά και να 'εκτεθείς' και εσύ ο ίδιος σε κοινή θέα δείχνοντας το Κουνγκ Φου σου – διαδικασία πολύ γόνιμη για την ανάπτυξη του καθένα από μας που ασκείται σοβαρά. Πέρα όμως από όλα αυτά κάθε ταξίδι στην Κίνα είναι και μία προσπάθεια να ανακαλύψουμε νέες και μέχρι τώρα αφανείς πτυχές από τον πολιτισμικό πλούτο του Κουνγκ Φου και της Κινέζικης παράδοσης.
 Η εκμάθηση νέων στοιχείων εμπλουτίζουν την ύλη που εξασκούμε και διδάσκουμε, την επικαιροποιούν με ένα τρόπο αλλά συμβάλλουν και στην περαιτέρω κατανόηση και εξέλιξη των όσων ήδη γνωρίζουμε…

Beijing

…αλλά και η κοινωνική συναναστροφή με σημαντικούς δασκάλους και ασκούμενους αποτελεί πάντα μία πηγή έμπνευσης για περισσότερη προπόνηση αλλά και αφορμή να διαλογιστούμε πάνω στην επίδραση της άσκησής μας στην καθημερινότητα της προσωπικής μας ζωής.

Ιδιαίτερη στιγμή του ταξιδιού μας,  ήταν η γιορτή για τα 75 γενέθλια του Δασκάλου μας Νιου Σενγκ Σιαν.
Για μας ήταν μία ιδιαίτερη στιγμή γιατί και πέρσι ίδια εποχή που μας είχε επισκεφθεί στην Ελλάδα γιορτάσαμε μαζί με το Δάσκαλο. Αυτή τη φορά μας υποδεχόταν στο σπίτι του και ήταν συγκινητικό να βλέπεις στον ίδιο χώρο μαζεμένους όλους τους μαθητές του, από τρεις διαφορετικές γενεές - ακόμα και όσοι δεν μπορούσαν να παρευρεθούν αυτοπροσώπως είχαν στείλει δικούς τους μαθητές - για να τιμήσουν τη γιορτή αλλά και τη προσφορά του δασκάλου τους όλα αυτά τα χρόνια.
 Αυτό που μας εντυπωσίασε περισσότερο ήταν πως όλοι σχεδόν οι κοντινοί μαθητές του δασκάλου που είχαν πάρει μέρος σε Εθνικούς(Κίνα) ή τοπικούς(Πεκίνο) διαγωνισμούς pushing hands είχαν όλοι πάρει πρώτες θέσεις σε αυτούς.
Παρόλο που όλοι σχεδόν οι μαθητές του είχαν πια αναγνωριστεί και προσωπικά στην τέχνη τους σου μετέδιδαν μία τέτοια αίσθηση ταπεινότητας, σαν το Κουνγκ Φου τους να ζει ακόμα μέσα από το δάσκαλό τους.
Ο ένας αποκαλούσε τον άλλο 'θείο' η 'αδελφό' και το κλίμα ήταν πραγματικά 'οικογενειακό'.  Ακόμη και από όσους αντίκριζες για πρώτη φορά ένιωθες μία οικειότητα και μια θέρμη πραγματικά συγκλονιστική. Τα άφθονα κεράσματα του ιδιαιτέρως δυνατού Μπάι Τζιο (ρακί από ρύζι) αναπόφευκτα χαλάρωσαν τη διάθεση και επέτρεψαν σε όλους να μοιραστούν μαζί μας προσωπικές ιστορίες και εμπειρίες από τους αγώνες και τις 'προκλήσεις' που είχε αντιμετωπίσει ο καθένας...

Shanxi

 ...την ίδια οικεία αίσθηση είχαμε και όταν επισκεφθήκαμε τον Δάσκαλο Τζια Μπάο Σου στην πόλη του Τζιέ Σιό, μία βιομηχανική πόλη γεμάτη εργοστάσια παραγωγής άνθρακα, διάσπαρτη με τεράστια αχνίζοντα φουγάρα και μία μαύρη σκόνη που κατακάθονταν παντού.
 Ο δάσκαλος Τζιά συνδέεται φιλικά πολλά χρόνια με το Δάσκαλο Νίου, με μία σχέση, που ενώ ξεκίνησε ανταγωνιστικά όταν και οι δύο στα νιάτα τους ήθελαν να επιβεβαιώσουν την δύναμή τους και την υπεροχή τους, εξελίχθηκε γρήγορα σε αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμό. Έτσι η υποδοχή που μας επιφύλαξαν, από τη πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε, παγωμένα χαράματα έξω από έναν έρημο σιδηροδρομικό σταθμό, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική, αφού, παρόλο που συναντιόμασταν για πρώτη φορά μας φρόντισαν ιδιαιτέρως και μοιράστηκαν μαζί μας τη γνώση τους απλόχερα και χωρίς ενδοιασμούς.
Συγκεκριμένα μας δίδαξαν την διάσημη παραδοσιακή φόρμα Σινγκ Γι για δύο άτομα Αν Σεν Πάο.
Η ονομασία της φόρμας σημαίνει 'Προστατεύω το Σώμα' και αποτελεί βασική ύλη στο Σινγκ Γι.
Επιτρέπει στον ασκούμενο να εξασκηθεί στην ροή και την ευαισθησία εκτελώντας διεισδυτικούς συνδυασμούς από τα 5 στοιχεία και τα 12 ζώα σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες αποκρούσεις και τους βηματισμούς. Η μαχητική φόρμα “προστάτευσε το κορμί” είναι η πιο πολύπλοκη και ολοκληρωμένη φόρμα για δύο άτομα του Σινγκ Γι. Αν ασκείται συχνά και δουλεύεται συνεχώς, μπορεί να προπονήσει τον συντονισμό των χεριών, των ματιών, του σώματος και των ποδιών, τα αντανακλαστικά, αλλά και να βοηθήσει στην προπόνηση και την κατανόηση της αμυντικής ικανότητας.

Η επίσκεψη μας στο Τζιε Σίο εκπλήρωνε ένα βασικό στόχο, καθώς, ένα ταξίδι στο Σανσί είναι απαραίτητο για όποιον ασκείται στο Σινγ Γι επειδή εκεί είναι σύμφωνα με την ιστορία η γενέτειρά του. Το στυλ τους διαφέρει κάπως από το στυλ της επαρχίας Χεμπέι στο ότι είναι πιο μαλακό και με περισσότερη ροή.  Διαφορές υπάρχουν επίσης στον τρόπο εκτέλεσης της Σαν Τι Σι, της βασικής αυτής στάσης στο Σινγ Γι που αποτελεί και τη μήτρα όλων των υπολοίπων κινήσεων.
Το Σανσί Σινγκ Γι, φημίζεται ακόμα για τις διάφορες φόρμες με όπλα που έχει, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την εξάσκηση στο κοντό ραβδί.

Ιδιαίτερη έκπληξη ήταν η στιγμή όταν συνειδητοποιήσαμε ότι η καμαριέρα που κάθε μέρα μας άνοιγε την αίθουσα προπόνησης στο ξενοδοχείο και μας φρόντιζε φέρνοντας μας τσάι και νερό ήταν και ίδια προχωρημένη μαθήτρια του Δασκάλου Τζιά. Δεν χρειάσθηκε και πολύ παρότρυνση για να μας κάνει επίδειξη τα 5 στοιχεία και όλα τα ζώα όπως τα εξασκούν στο Σανσί, προσφέροντας μας την ευκαιρία να δούμε από κοντά τις ιδιαιτερότητες αυτού του στυλ...

Για όλους αυτούς τους ανθρώπους η εξάσκηση στο Κουνγκ Φου δεν εξαντλείται σε φόρμες και τεχνικές. Δεν αντικατοπτρίζεται μόνο με μετάλλια και διακρίσεις.  Δεν αποτελεί κάποια ιδιαίτερη και ξεχωριστή ιδιότητα, ένα χόμπι, αλλά μετουσιώνεται με το καιρό σε σχέσεις αγάπης και φροντίδας, σε μία κοινωνικότητα που διαπερνά πλέον αλλά και ορίζει όλες της εκφάνσεις της καθημερινότητάς.
Το Κουνγκ Φου 'είναι' η ζωή τους και οι δάσκαλοι και συμμαθητές μέλη στην ουσία μίας πραγματικής οικογένειας.
Μία πρόσκληση στο σπίτι του δασκάλου έχει επομένως ιδιαίτερο συμβολισμό και αποτελεί μεγάλη τιμή. Όταν μοιράζεται μαζί σου φωτογραφίες και κειμήλια, αλλά και όταν φωτογραφίζεσαι μαζί, σηματοδοτεί μία συμπόρευση, μία κοινή πορεία εμπιστοσύνης, απαραίτητη για τη μετάδοση οποιασδήποτε γνώσης.
Αλλά υπάρχει πάντα και μια 'πρόκληση'!
Έτσι μετά από κάθε καλό τσιμπούσι (πραγματικά ιδιαίτερη εντύπωση μας προκάλεσε το πόσο νόστιμο ήταν το φαγητό παντού όπου φάγαμε καθώς και το χαρακτηριστικό της τοπικής γαστρονομίας όπου αντί για ρύζι το φαγητό συνοδευόταν από θεσπέσια ντάμπλινγκ) με μαθητές και δασκάλους, ακολουθεί και κάποια επίδειξη. Στο σπίτι του δασκάλου όμως στο Τζιε Σιό η πρόκληση ήταν ένα Κουάν Ντάο τουλάχιστον 20 κιλών, μία λόγχη 6 μέτρων και ένα ντάο 8 κιλών βαρύ και άκαμπτο. Αυτά είναι τα όπλα που χρησιμοποιούν για προπόνηση, τελείως διαφορετικά σε αίσθηση με τα αλουμινένια που συνήθως συναντάς σε πρωταθλήματα και επιδείξεις.  Ο προσωπικός μαθητής του Δασκάλου Τζια, γιατρός στο επάγγελμα έκανε επίδειξη με τη μεγάλη λόγχη, ενώ ο έτερος προσωπικός μαθητής με το χαρακτηριστικό προσωνύμιο 'Γέρικη Τίγρη' (Λάο Χου) έδειξε τις ικανότητές του στο Μπάγκουα
Την επόμενη είχαν κανονίσει να επισκεφθούμε τη σχολή τους στα περίχωρα της πόλης. Οι σχολές Κουνγκ Φου στην Κίνα δεν είναι όπως στη Ελλάδα και γενικότερα στη Δύση. Στην πραγματικότητα είναι εσωτερικά σχολεία όπου οι μαθητές μένουν και τρώνε μέσα, κάνουν κανονικά τα μαθήματά τους και στη διάρκεια αυτού που εμείς θα θεωρούσαμε 'ελεύθερο' χρόνο προπονούνται σκληρά στο Κουνγκ Φου. Κύριο χαρακτηριστικό, τουλάχιστον των σχολών που εμείς έχουμε και παλαιότερα επισκεφθεί, είναι η πειθαρχία και η πολύ σκληρή προπόνηση. Πέρα από τα παραπάνω, οι συνθήκες διαβίωσης είναι επίσης πολύ σκληρές...

Αυτή τη φορά πήγαμε σε μία σχολή όπου ειδικεύεται στο Σινγ Γι. Οι μαθητές ξεκινάνε να εξασκούνται σε εξωτερικά στυλ καθώς και στο Σάντα, αλλά μετά από ένα σημείο δίνουν έμφαση στο Σινγ Γι. Απο τις πιο μικρές ηλικίες ακόμα βλέπεις ένα επίπεδο συγχρονισμού αλλά και πνεύματος που επιτυγχάνεται δύσκολα και μόνο μέσω προπόνησης. Όσο δε μεγαλώνουν οι ηλικίες τα παιδιά επιδεικνύουν εντυπωσιακές ακροβατικές δεξιότητες, ταχύτητα και εκρηκτικότητα. Στην πραγματικότητα όμως τα σχολεία αυτά δεν αποτελούν παρά προ-παρασκευαστικά τμήματα. Μόνο όσοι ξεχωρίσουν θα έχουν την ευκαιρία να μαθητεύσουν κοντά στους δασκάλους και να εμβαθύνουν ουσιαστικά στην τέχνη τους.

Οι μαθητές, παραταγμένοι σε δύο ομάδες είχαν ετοιμάσει μία μικρή επίδειξη, η μία ομάδα ταολού και η άλλη Σάντα.
Για να μας τιμήσουν η εκπαιδεύτρια τους έκανε και αυτή επίδειξη ένα πολύ όμορφο τάολου με Σινγκ Γι Ντάο (Σπάθα). Από την πλευρά μας η Τζο Α Μπο* έδειξε ένα ταολού από το Νύχι του Αετού, ο Τζι Μπεν Γου*, Σινγ Γι και η φίλη και μεταφράστρια μας Λίου Γκάι Φανγκ ένα ταολού που συνδυάζει τις 8 παλάμες του Μπα Γκουα.
Όλοι παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

...κάθε ταξίδι δεν μπορεί να μη περιλαμβάνει και μερικές στιγμές χαλάρωσης.

Μία  ιδιαίτερη  στιγμή ήταν όταν επισκεφθήκαμε μαζί με το Δάσκαλο Νίου το Ταοΐστικό μοναστήρι 'Ασπρο Σύννεφο' (Μπάι Γιουν Γκουάν). Το συγκεκριμένο μοναστήρι που βρίσκεται στο Νοτιοδυτικό Πεκίνο είναι σχετικά ένα από τα μεγαλύτερα και αποτελεί κέντρο για τη Ταοΐστική γενεαλογία της 'Πύλης του Δράκου' (Λονγκ Μεν Πάι).
Στην πραγματικότητα τα μοναστήρια αυτά λειτουργούν πλέον περισσότερο σαν κέντρα λατρείας για τους διαφόρους πιστούς και λιγότερο ως χώροι Ταοϊστικής άσκησης. Παρά ταύτα, πλημμυρισμένα από τον άσπρο καπνό των προσφορών που καίγονται αδιάκοπα, αποπνέουν ακόμα μία μαγική αίσθηση, ιδιαίτερα λόγω της ιδιόμορφης αρχιτεκτονικής τους βασισμένη στις αρχές της γεωμαντείας (Feng Shui), με τις συνεχόμενες αλλά διακριτές αυλές και κήπους.

Καθώς ο Δάσκαλος Νίου είναι δάσκαλος 13ης γενεάς στη Ταοΐστική αυτή γενεαλογία,  οι αφηγήσεις του για τους προγόνους ήταν άκρως ενδιαφέρoυσες. Περιδιαβαίνοντας την Κίνα συχνά πυκνά συναντάς ανθρώπους με μπλε ρόμπες και μακριά μαλλιά τυλιγμένα σε κότσο στην κορυφή του κεφαλιού που ισχυρίζονται ότι είναι Ταοϊστές μοναχοί. Δυστυχώς όμως ο Ταοϊστικός διαλογισμός είναι μία πρακτική άσκηση που ελάχιστοι πια γνωρίζουν σε βάθος, μία κληρονομιά που και ο ίδιος ο Δάσκαλος Νίου αντιμετωπίζει με ιδιαίτερο σεβασμό, προσέχοντας να τη μεταδίδει μόνο σε μαθητές που ο ίδιος νοιώθει ότι μπορούν να την τιμήσουν...

... μία δεύτερη μοναδική στιγμή

ήταν η εκδρομή στο διάσημο κίτρινο βουνό (το οποίο αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco) η οποία επισφράγισε το ταξίδι στη Χουάνγκ Σαν φέρνοντας μας κοντά στη κινέζικη φύση σε αντιδιαστολή με το χαοτικό υπερσύγχρονο Πεκίνο.  Καθώς ξεκινάει η ανάβαση των σκαλοπατιών το τοπίο είναι πλημμυρισμένο με πανύψηλα μπαμπού, πουλιά που δηλώνουν τη παρουσία τους και μαϊμούδες που δυστυχώς δεν μας αποκαλύφθηκαν.
 Σταδιακά καθώς συνεχίζεις να ανεβαίνεις το κορμί ιδρώνει και ο παγωμένος αέρας σου χτυπάει το πρόσωπο. Ενίοτε προσπερνάς κάποιον εργάτη που κουβαλάει προμήθειες στη κορυφή στηριγμένες σε ένα μπαμπού και μεταφέρεσαι πίσω στο χρόνο. Ο επισκέπτης κάνει στάσεις για να ξεκουραστεί και να θαυμάσει τοποθεσίες όπως "ο αθάνατος δείχνει το δρόμο" θυμίζοντάς του πόσο άρρηκτα συνδεδεμένο είναι το Κουνγκ Φου με τη καθημερινότητα των Κινέζων.
 Ο χρόνος κυλάει, η βλάστηση αραιώνει και αρχίζουν να διακρίνονται τα αρχαία πεύκα του βουνού. Καθώς φτάνεις στη πρώτη κορυφή μπορείς να τα δεις από κοντά τα περιβόητα πεύκα που στέκονται εκεί χιλιάδες χρόνια, με τα ιδιαίτερα σχήματά τους  που έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης  κινέζικων ποιημάτων και τραγουδιών. Αν και ο ήλιος βρίσκεται ψηλά, το πρωινό χιόνι ξεκουράζεται ακόμα στις πευκοβελόνες. Περπατώντας μπορείς να πας από κορυφή σε κορυφή, ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας άπειρα σκαλοπάτια, συνήθως παρέα με αρκετούς τουρίστες. Το τοπίο αλλάζει συχνά, η σύσταση των πετρωμάτων διαφέρει, βράχοι με ιδιαίτερους σχηματισμούς σαν μενίρ γίνονται ορατοί. Σκαρφαλωμένος σε ένα βράχο κοιτάς προς τα κάτω, παρακολουθείς τα σύννεφα και το κενό. Εκεί ψηλά το σώμα παγώνει και το μυαλό ταξιδεύει. Είναι ένα μέρος μαγικό. Υπόσχεσαι να επιστρέψεις.

Αλλά και η στάση στην πόλη Χενγκ Τζόου καθ΄ οδόν για το τρένο προς Πεκίνο μας επέτρεψε να επισκεφθούμε το τάφο του διάσημου Στρατηγού Γιουέ Φέι. Για μας που εξασκούμε τον Αετό και το Σινγκ Γι ήταν σημαντική στιγμή αφού σύμφωνα με το θρύλο ο στρατηγός ήταν ο ιδρυτής και των δύο αυτών στυλ. Παράλληλα είχαμε χρόνο να περπατήσουμε κατά μήκος της διάσημης για την γαλήνια ομορφιάς της Δυτική Λίμνη και να γευτούμε το παγκοσμίως γνωστό πράσινο τσάι Λονγκ Τζιν.

Σκληρή προπόνηση στο Κουνγκ Φου, θερμές ανθρώπινες επαφές με ειλικρινείς ανθρώπους, εκδρομές στη φύση και μαγικά μοναστήρια, νέες ιδιαίτερες αλλά και πεντανόστιμες γεύσεις, μποτιλιαρίσματα στο χαώδες Πεκίνο, ατελείωτα κεράσματα, επιδείξεις τις πιο "ακατάλληλες στιγμές", εικοσάωρα σε κουκέτες τρένων συζητώντας για τη ζωή και τις φιλίες...αφήνουμε πίσω άλλο ένα ταξίδι στην πάντα εξωτική Κίνα...

...αναμένουμε πλέον, το ερχόμενο διάστημα, να μας επισκεφθούν στην Ελλάδα, τόσο ο δάσκαλος Νίου τον Νοέμβρη του 2013, όσο και ο μετρ της Κινέζικής Πάλης(shuaijiao), Ντα Γκουάνγκ με τον οποίο προπονούμαστε από το 2008 και ο οποίος αποδέχθηκε την πρόσκληση για το πρώτο του ταξίδι στην χώρα μας τον Μάιο.

*τα Κινέζικα ονόματα της Ιωάννας και του Γιώργου!

Links:
http://www.niushengxian.com/thread-28847-1-1.html
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.453664404696501.102767.100001588376642&type=3
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.443936102335998.100798.100001588376642&type=3